گروه سینما و هنر فرهنگ نیوز ، معصومه طاهری : همیشه یکی از نقدهای اساسی که به سینما و تلویزیون وارد می شد این بود که وقتی کودکان ما با کارتونهای ژاپنی بزرگ میشوند و بزرگسالان ما با فیلمهای آمریکایی و فرانسوی سرگرم هستند چگونه میتوان سبک زندگی ایرانی- اسلامی را به آنها آموزش داد؟! کارتونهایی که فرهنگ اسلامی در آنها گنجانده نشده بود و برگرفته از مفاهیم و موضوعات دینی و اعتقادی ما نبود؛ وقتی نگاه میکنیم در میان این این هجمه انبوه کارهای تولیدی داخلی در عرصه پویانمایی، آثار ماندگار و فاخری کمی می بینیم که در خاطر ما مانده باشد و بتوانیم بگوییم در آینده قسمت اعظمی از خاطرات نوستالوژیک کودکان امروز ما را تشکیل میدهند.
اما چند سالی می شود که هنرمندان جوان و انیماتورهای ایرانی نیز آستین همت بالا زده اند و آثاری در حد اکران سینمایی حتی بین المللی تولید کرده اند بی انصافی است اگر در ابتدای بحث از زحمات مرکز انیمیشن صبا به عنوان موج گردان اول این اتفاقات خوب یاد نکنیم. در این میان «تهران 1500» به عنوان اولین انیمیشن سینمایی ایران با تبلیغات فراوان و حضور و صداپیشگی بازیگران مشهور در عرصه تبلیغات خوش درخشید، ولی این انیمیشن بلند سینمایی که نام بزرگی مثل بهرام عظیمی خالق سری انیمیشن های راهنمایی رانندگی و شخصیت محبوب سیا ساکتی را با عنوان کارگردان و یکی از نویسندگان بر روی خود داشت با وجود سرمایه گذاری حیرت آور 2/2 میلیاردی خود نتوانست نظر مخاطبان را به خود جلب کند. همین باعث شد تا کمتر کسی جرات حضور در عرصه انیمیشن سینمایی را داشته باشد هرچند منتقدان ضعف شدید محتوایی و تفکرات سازندگان این اثر که با سبک زندگی ایرانیان در مغایرت بود را یکی از مهمترین علل ناکامی آن دانستند اما حقیقت دیگری نیز در پشت پرده ناکامی «تهران 1500» وجود داشت و آن عدم توجه این اثر به مظلوم ترین مخاطب سینمای ایران یعنی کودکان ونوجوانان بود. چیزی که در دیگر آثار انیمیشنی بلند مثل«جمشید وخورشید» اثر بهروز یغماییان و... نیز بسیار محسوس بوده و هست. «تهران 1500» نیز مانند بسیار دیگری از آثار سینمایی ایران برای کودکان ساخته نشده بود و اصلاً هیچ جذابیتی جزء انیمیشن بودن برای این قشر خاص و بسیار مهم نداشت آن هم انیمیشنی که با تفکرات فیلمفارسی دهه 40 به استقبال آینده رفته بود. در واقع باید گفت فیلم نامه و محتوای «تهران 1500 » برای کودکان مناسب که نبود هیچ، بلکه برای نوجوانان هم بد آموزی های متعددی داشت.
«شاهزاده روم» البته اولین انیمیشن با تم مذهبی که به اکران در می آید نیست. چون قبل از آن نیز «خورشید مصر» به کارگردانی نادر یغماییان و شهرام خوارزمی اکران محدودی را در کشور داشت. اثری که در قالب داستان کودکی حضرت یوسف به صورت انیمیشن دو بعدی چند سال قبل اکران شده بود ولی ابدا قابل مقایسه با اثر فاخری همچون «شاهزاده روم» نبوده و نیست، «شاهزاده روم » اثری است که در همان ابتدای امر با وجود تبلیغات محدودی که نسبت به «تهران 1500» داشت توانست نظر مخاطبان و منتقدان را جلب کند، داستانی برگرفته از یک حقیقت تاریخی و بین ادیانی که در قالب داستان کودکانه همچون انیمیشنهای روز هالیوود کودک و بزرگسال را به خود جذب می کرد. تحرک طبیعی کارکترها، شخصیت پردازیهای حرفه ای و البته داستان زندگی پرماجرای نواده حواری حضرت مسیح که یک شاهزاده است و قرار است مادر آخرین منجی بشریت حضرت امام مهدی (عج) باشد. همه و همه این اثر را یک اثر شاخص کرده اند؛ اثری که البته از هر نظر قابل توجه و تمجید است.