-
دوشنبه, ۱ دی ۱۳۹۳، ۱۲:۲۹ ق.ظ
-
۹۸۵
امیرحسین ثابتی: علیرغم گذشت نزدیک به یک هفته از اجتماع عظیم مردم سراسر جهان در اربعین حسینی علیه السلام، همچنان این موضوع یکی از داغ ترین سوژه های خبری در رسانه های مکتوب و مجازی است و تحلیل های مختلفی در این باره منتشر می شود که در همین راستا شاید مطالعه این نوشتار نیز خالی از لطف نباشد:
1. اجتماع حیرت انگیز اربعین حسینی در سال 1393 که رکورد یک اجتماع انسانی در سراسر جهان از ابتدای طول تاریخ تاکنون را از آن خود کرده است، باز هم در بسیاری از رسانه ها و امپراطوری های خبری دنیا با تیغ سانسور مواجه شد و برخی از این رسانه ها تنها با اختصاص چند «زیرنویس» از اجتماع تعدادی از مردم عراق در این مراسم خبر دادند.
رسانه هایی که بعضا برای اعدام یک قاتل یا قاچاقچی مواد مخدر در گوشه ای از جهان، به بهانه «نقض حقوق بشر» تمام تلاش خود را بکار می گیرند تا آن مساله را به موضوع اول افکار عمومی تبدیل کنند اما در برابر اجتماع خودجوش بیش از 20 میلیون انسان در صفوف چند صد کیلومتری در یک سرزمین کاملا نا آرام و غیرامن، سانسور خبری معناداری در پیش گرفتند. اما چه اتفاقی افتاده است که یک اجتماع عظیم انسانی بی سابقه، به مذاق این رسانه ها خوش نمی آید؟
نخستین دلیل برای ندیدن این واقعه بزرگ تاریخی از سوی امپراطوری های رسانه ای مدعی «آزادی اطلاعات و اخبار» را باید حول این محور جستجو کرد که همواره تمام تلاش این رسانه ها مبنی بر ارائه یک چهره خشونت آمیز، افراطی و غیر منطقی از اسلام و به طور خاص شیعیان در افکار عمومی دنیاست اما راهپیمایی عظیم شیعیان در اربعین حسینی، دقیقا نقطه مقابل این دروغ رسانه ای است. چرا که در هیچ کجای دنیا و در هیچ آیین و مکتب و مذهبی نمی توان مشاهده کرد که بیش از 20 میلیون انسان به مدت چند روز در حال حرکت در بیابان های یک کشور نا آرام، مورد انواع خدمت و پذیرایی و محبت انسان های دیگر قرار بگیرند.
این اتفاق فقط زمانی دیده می شود که شیعیان امیرالمومنین و حسین ابن علی علیه السلام دور هم جمع می شوند و در سخت ترین شرایط، انواع مصایب را به جان می خرند تا پیام اصلی انسانیت را بعد از 14 قرن به گوش مردم سراسر جهان برسانند و جالب آنکه این مراسم هرسال نه تنها جنبه «کلیشه ای» و تکراری به خود نمی گیرد و روزمرگی ها و مشکلات دائمی مردم عراق باعث نمی شود تا نسبت به برگزاری آن و خدمت همه جانبه به میلیون ها زائر کم تفاوت شوند، بلکه با افزایش قابل توجهی نسبت به سال قبل از خود باعث می شود افکار عمومی مردم سراسر جهان به تامل واداشته شود که چگونه ممکن است به خاطر شهادت یک نفر در 1400 سال قبل، در قرن 21 این حجم از انسان از سراسر دنیا از روزهای اول ماه صفر تا آخرین روزهای این ماه، خود را به یکی از ناامن ترین کشورهای دنیا برسانند تا علیرغم همه مصایب و سختی ها، از یک «پیام مشترک» سخن بگویند؟
این موضوع به خوبی نشان می دهد هر چقدر رسانه های اصلی جهان تلاش می کنند تا به بهانه مختلف و با توسل به کوچک ترین سوژه فرعی و انتساب آن به مسلمانان و به طور خاص شیعیان، تمام بدی ها و سیاهی های ممکن را به آنها منتسب کنند، هر سال در اجتماع عظیم اربعین حسینی اتفاق دیگری می افتد و در طول این مراسم هر چه دیده می شود، محبت، انسانیت و لطف و کرم مردمانی است که برای خدمت به یک دیگر «سبقت» می گیرند، بگونه ای که امکان ندارد در این ایام یک نفر از فاصله چند صد کیلومتری تا کربلا، بدون حتی کمترین امکانات مادی، با پای پیاده به سوی سرزمین کربلا حرکت کند اما حتی به اندازه یک وعده غذایی گرسنه بماند. حجم عظیم خدمت رسانی شیعیان به زوار امام حسین در این ایام اعم از تهیه غذا، مکان استراحت، ماساژ، خدمات پزشکی و ... به حدی است که تنها و تنها با دیدن از نزدیک این واقعه حیرت انگیز می توان به عظمت و ابعاد مختلف آن آن پی برد .
2. یکی از ویژگی های بارز اجتماع عظیم زائران حسینی در اربعین امسال در مقایسه با سالهای گذشته، «سیاسی تر» بودن آن بود، بگونه ای که علیرغم تمام تهدیدات داعش و گروهک های تروریسی علیه شیعیان و برخی گمانه زنی ها مبنی بر احتمال کاهش جمعیت زوار در مراسم امسال، افزایش معنادار جمعیت زائران حسینی اعم از مردم خود عراق و دیگر زائرانی که از کشورهای سراسر دنیا خود را به عراق رسانده بودند نشان داد، تهدید، ارعاب و ترور علیه شیعیان ابزار ناکارآمدی است که هیچ گاه نمی تواند در برابر معتقدان به این مذهب، کارآیی داشته باشد و اساسا هویت شیعه با مقاومت و پایداری در برابر ظلم تا سر حد شهادت تعریف می شود و باید اذعان داشت که هر چقدر میزان جنایت ها و تهدیدات علیه شعیان افزایش پیدا کند، طبیعی است که به مثابه یک فرمول تثبیت شده در طول تاریخ، نمود حضور و مقاومت شعیان نیز افزایش پیدا کند.
این مساله در اربعین امسال تا جایی نمود داشت که جدای از شعارهای مکتوب و شفاهی زائران علیه داعش، آمریکا و اسراییل در طول مسیر حرکت به سمت کربلا، عکسهای بسیاری از شهدای عراقی که در مقابله با گروهک های تروریستی در عراق جان خود را از دست داده بودند به چشم می خورد که همین مساله حال و هوای اربعین 1393 را در مقایسه با سالهای گذشته متفاوت تر کرده بود.
همه این ها به خوبی نشان می دهد که بخش های قابل توجهی از مردم عراق که شاید در سالهای گذشته به مراسم اربعین یک نگاه «بومی- سنتی» داشتند امسال با نگاه متفاوت تری در این مراسم شرکت کردند که این مساله را شاید بتوان نشانه ای از تغییر و تطور برخی نگاه های «شبه سکولار» به سمت یک نگاه «سیاسی- اجتماعی» در بخشهایی از مردم عراق دانست.
3. شاید آن روزی که خمینی کبیر در روزهای نخست بعد از پیروزی انقلاب، از «صدور انقلاب» سخن گفت و همزمان برخی از ملی گراها، لیبرال ها و عناصر ضد انقلاب سعی کردند با طعنه و کنایه نسبت به این تعبیر، از آن به عنوان یک «رویای بلند پروازانه» نام ببرند، خیلی های دیگر نیز تصور می کردند که چنین امری بیشتر یک ادعای آرمانی و غیر قابل دسترس است اما هر انسان منصف و غیر مغرضی که در راهپیمایی اربعین 1393 حضور داشت به عینه دیده است که «صدور انقلاب» نه تنها یک رویا یا آرزوی بلند پروازانه، بلکه حقیقی است که سالها از وقوع آن می گذرد و چه فرصتی برای دیدن آن بهتر از اربعین هر سال در عراق است؟
فارغ از مشاهده تصاویر متعدد امام خمینی، رهبر معظم انقلاب و سردار قاسم سلیمانی در اماکن عمومی و معابر مختلف شهرهای شیعه نشین عراق، حجم قابل توجه استفاده از تصاویر نامبردگان بر وسایل و لباس زوار غیر ایرانی به خوبی نشان داد مدتهاست که تاریخ مصرف بحث بر سر اینکه آیا صدور انقلاب اتفاق افتاده یا نه، سر آمده و امروز باید بر سر «دامنه و وسعت» آن بحث کرد و برای گسترش روز افزون آن چاره اندیشی نمود.
باید درباره این مساله تامل کرد که چه اتفاقی افتاده است که علیرغم تمام تبلیغات شبانه روز امپراطوری های رسانه ای دنیا مبنی بر نجات مردم عراق از دست داعش توسط آمریکا، امروز توده های مردم عراق فردی جز قاسم سلیمانی را به عنوان ناجی اصلی خود در مقابل داعش نمی شناسند و نجات آمرلی، جلولا، جرف الصخر و بسیاری دیگر از مناطق عراق از دست تروریست ها را جز با کمک جمهوری اسلامی ایران و حضور سردار سلیمانی در این مناطق، ممکن نمی دانند؟
چه اتفاقی افتاده است که کشوری که 8 سال با تمام امکانات جبهه غرب و شرق علیه ایران جنگید، امروز در دست توده های مردمش بیش از همیشه عکس خمینی کبیر و رهبر معظم انقلاب و حتی برخی فرماندهان ارشد نظامی ایران دیده می شود؟ آیا جز یک «معجزه» به معنای واقعی کلمه اتفاق افتاده است؟