جمعه, ۱۰ فروردين ۱۴۰۳، ۰۱:۰۷ ب.ظ

ملکا ذکر تو گویم

  • ۷۶۵

بسم الله الرحمن الرحیم

 

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی ***

نروم جز به همان ره که توام راه نمایی

 

همه درگاه تو جویم ، همه از فضل تو پویم  ***

همه توحید تو گویم که به توحید سزائی

 

تو زن و جفت نداری تو خور و خفت نداری ***

احد بی زن و جفتی ملک کامروایی

 

نه نیازت به ولادت نه به فرزندت حاجت ***

تو جلیل الجبروتی تو نصیر الامرایی

 

تو حکیمی تو عظیمی تو کریمی تو رحیمی *** 

تو نماینده ی فضلی تو سزاوار ثنایی

 

بری از رنج و گدازی ، بری از درد و نیازی ***

بری از بیم و امیدی بری از چون و چرائی

 

بری از خوردن و خفتن بری از شرک و شبیهی ***

بری از صورت و رنگی بری از عیب و خطایی

 

نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی ***

نتوان شبه تو گفتن که تو در وهم نیایی

 

نبد این خلق و تو بودی نَبُود خلق و تو باشی ***

نه بجنبی نه بگردی نه بکاهی نه فزایی

 

همه عزی و جلالی همه علمی و یقینی ***

همه نوری و سروری همه جودی و جزایی

 

همه غیبی تو بدانی همه عیبی تو بپوشی ***

همه بیشی تو بکاهی همه کمّی تو فزایی

 

احد لیس کمثله صمد لیس له ضد ***

لِمَنِ المُلْکُ تو گویی که مر آن را تو سزایی

 

لب و دندان سنائی همه توحید تو گوید ***

مگر از آتش دوزخ بودش روی رهائی

 

حکیم سنایی

 

متن شعر از: گنجور https://ganjoor.net