-
شنبه, ۱۲ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۱۱:۲۸ ق.ظ
-
۱۲۲۴
گروه فرهنگی رجانیوز: «اگر به او هم مثل نویسندهای که در زمان خودش قابل توجه بود نگاه می‌شد، اگر بعضی اندیشه‌ها مثل "نیست انگاری" در آثار هدایت تبلیغ نمی‌شد و اگر رادیو استعمارگر پیر سعی نمی‌کرد بعد از گذشت حدود ۵۰ سال از مرگش او را دوباره احیاء کند، ما هرگز وارد این مقوله نمی‌شدیم، زیرا ارزش این کار را نداشت. وقت و زمانی که می‌تواند باعث تولید آثار خلاقه شود، حیف است صرف اینگونه کارها گردد.»
به گزارش رجانیوز، این جملات را محمدرضا سرشار گفته و حالا حکایت ما هم چنین چیزی است. نه تنها صادق هدایت که سردمداران جریان حامی او هم چندان وزنی ندارند که بخواهند وقت و انرژی جبهه فرهنگی انقلاب را بگیرند اما چه کنیم که هنوز هستند افرادی که از این نویسنده غرب پرست و هتاک تمجید می‌کنند و متاسفانه برخی هم تحت تاثیر آنها قرار می‌گیرند. البته برخی از این افراد بعد از اقدام غیرتمندانه سید علی موسوی گرمارودی در لعن کردن هدایت بخاطر توهین‌هایش به ائمه اطهار(ع)، تاختن بر این شاعر متعهد را هم چاشنی تعریف و تمجیدشان از هدایت کرده‌اند.
سوابق هدایت در دین ستزی و ایرانی گریزی به حدی است که می‌توان به اندازه چندین کتاب از آنها شاهد آورد و آنها را بعنوان گواهی از نحوه تفکرات او به مخاطبان ارائه کرد.
در این زمینه سه کتاب به قلم محمدرضا سرشار منتشر شده است که خواندن حتی یکی از آنها می‌تواند آبی را که سینه‌چاکان هدایت گل‌آلود کرده‌اند برای هر ایرانی منصفی شفاف و زلال کند. «راز شهرت صادق هدایت»، «حقیقت بوف کور» و «داش آکل؛ حواشی و تبعات» این سه کتاب است. این سه کتاب را کانون اندیشه جوان منتشر کرده است.
محمدرضا سرشار انگیزه‌ای را که باعث شد تا «راز شهرت...» نوشته شود اینچنین شرح داده است:
«سال ۱۳۸۳، از طرف رادیو BBC بعنوان صدمین سال تولد صادق هدایت اعلام شد. بدنبال آن در داخل کشور جریان وسیعی از اهل قلم شبه روشنفکر، به این موضوع پرداخته و مقدمات برگزاری هر چه با شکوه تر این مراسم را آماده کردند. در این سال شاید ده ها میلیون کلمه درباره صادق هدایت به صورت کتاب، مطالبی در نشریات و یا گفتگو در رادیو BBC و... منتشر شد.»
این هیاهوی رسانه‌ای برای زنده کردن دوباره آثار هدایت باعث شد تا گروه ادبیات اندیشه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی دست بکار شود و چهره واقعی او را به علاقه مندان ادبیات نشان دهد. این کتاب مقدمه مفصلی دارد که بیان می‌کند، چگونه ناگهان، یک نفر در کشوری چهره شده و به سرعت شهرتش جهانی می‌شود و اینکه با چه اهدافی این جریان به وجود می‌آید.
وای به حال مملکتی که من بزرگ‌ترین نویسنده‌اش باشم!
