به عموم جوانان در کشورهای غربی
حوادث تلخی که تروریسم کور در فرانسه رقم زد، بار دیگر مرا به گفتگو با شما جوانان برانگیخت. برای من تأسّف‌بار است که چنین رویدادهایی بستر سخن را بسازد، امّا واقعیّت این است که اگر مسائل دردناک، زمینه‌ای برای چاره‌اندیشی و محملی برای همفکری فراهم نکند، خسارت دوچندان خواهد شد. رنج هر انسانی در هر نقطه از جهان، به‌خودی‌خود برای همنوعان اندوه‌بار است. منظره‌ی کودکی که در برابر دیدگان عزیزانش جان میدهد، مادری که شادی خانواده‌اش به عزا مبدّل میشود، شوهری که پیکر بی‌جان همسرش را شتابان به سویی میبرد، و یا تماشاگری که نمیداند تا لحظاتی دیگر آخرین پرده‌ی نمایش زندگی را خواهد دید، مناظری نیست که عواطف و احساسات انسانی را برنینگیزد. هرکس که از محبّت و انسانیّت بهره‌ای برده باشد، از دیدن این صحنه‌ها متأثّر و متألّم میشود؛ چه در فرانسه رخ دهد، چه در فلسطین و عراق و لبنان و سوریه. قطعاً یک‌ونیم میلیارد مسلمان همین احساس را دارند و از عاملان و مسبّبان این فجایع، منزجر و بیزارند. امّا مسئله این است که رنجهای امروز اگر مایه‌ی ساختن فردایی بهتر و ایمن‌تر نشود، فقط به خاطره‌هایی تلخ و بی‌ثمر فرو خواهد کاست. من ایمان دارم که تنها شما جوانهایید که با درس گرفتن از ناملایمات امروز، قادر خواهید بود راه‌هایی نو برای ساخت آینده بیابید و سدّ بیراهه‌هایی شوید که غرب را به نقطه‌ی کنونی رسانده است.
درست است که امروز تروریسم درد مشترک ما و شما است، امّا لازم است بدانید که ناامنی و اضطرابی که در حوادث اخیر تجربه کردید، با رنجی که مردم عراق، یمن، سوریه، و افغانستان طیّ سالهای متمادی تحمّل کرده‌اند دو تفاوت عمده دارد؛ نخست اینکه دنیای اسلام در ابعادی بمراتب وسیع‌تر، در حجمی انبوه‌تر و به مدّت بسیار طولانی‌تر قربانی وحشت‌افکنی و خشونت بوده است؛ و دوّم اینکه متأسّفانه این خشونتها همواره از طرف برخی از قدرتهای بزرگ به شیوه‌های گوناگون و به شکل مؤثّر حمایت شده است. امروز کمتر کسی از نقش ایالات متّحده‌ی آمریکا در ایجاد یا تقویت و تسلیح القاعده، طالبان و دنباله‌های شوم آنان بی‌اطّلاع است. در کنار این پشتیبانی مستقیم، حامیان آشکار و شناخته‌شده‌ی تروریسم تکفیری، علی‌رغم داشتن عقب‌مانده‌ترین نظامهای سیاسی، همواره در ردیف متّحدان غرب جای گرفته‌اند، و این در حالی است که پیشروترین و روشن‌ترین اندیشه‌های برخاسته از مردم‌سالاری‌های پویا در منطقه، بی‌رحمانه مورد سرکوب قرار گرفته است. برخورد دوگانه‌ی غرب با جنبش بیداری در جهان اسلام، نمونه‌ی گویایی از تضاد در سیاستهای غربی است.
تصاویری از سکانس های مربوط به کلیسای بصری فیلم محمد رسول الله (ص)
برای بزرگنمایی بر روی تصاویر کلیک کنید.
بسم الله الرحمن الرحیم
پوسترهای فیلم محمد رسول الله (ص) 4
برای بزرگنمایی بر روی تصویرها کلیک کنید.
شیرخوارگان حسینی با سربندهای «یا صاحب‌الزمان» می‌آیند و مادران آنها را نذر قیام جهانی حضرت صاحب(عج) می‌کنند، به این امید که در رکاب منجی عالم بشریت حضرت بقیة الله(عج) حاضر شوند.
خبرگزاری فارس، آزاده لرستانی: بارها در دعای ندبه خوانده‌ایم «أینَ الطالِبُ بِدَمِ المَقتولِ بِکَربَلا»، کجاست آن عزیزی که پس از ظهورش خون شهید مظلوم کربلا را از دشمنان باز پس خواهد گرفت و می‌دانیم که حضرت ولیعصر(عج) هنگام ظهور بین رکن و مقام براى مردم خطبه می‌خوانند و و در مهمترین قسمت خطبه به صورت مکرر با نهایت اندوه و تأثر شهادت مظلومانه امام حسین(ع) را مورد اشاره قرار می‌دهند و می‌فرمایند: «...ألا یا أهل العالم إن جدّی الحسین قتلوه عطشان...»، اى مردم جهان! منم امام قائم. منم شمشیر انتقام الهى که همه ستمگران را به سزاى اعمالشان خواهم رساند و حق مظلومان را از آنها پس خواهم گرفت. اى اهل عالم! جدم حسین بن على(ع) را تشنه به شهادت رساندند و بدن مبارک او را عریان در روى خاک‌ها رها کردند. دشمنان از روى کینه توزى جدم حسین(ع) را ناجوانمردانه کشتند... و در حقیقت نوید انتقام خون به ناحق ریخته امام حسین(ع) را به جهانیان خبر مىدهند.
مشخص است که هنگام ظهور همه جهانیان امام حسین(ع) را می‌شناسند و می‌دانند که سید و سالار شهیدان برای چه قیام کردند و چرا به شهادت رسیده‌اند، این گونه می‌توان گفت که همایش شیرخوارگان حسینی در حالی امسال سیزدهمین گردهمایی خود را با حضور شیرخوارگان و مادران برگزار می‌‌کند، دنبال این است تا در ذهن و زبان تمامی انسان‌ها نسبت به هویت وجودی عاشورا با محوریت شهید شیرخوار کربلا ایجاد سؤال کند.
بسم الله الرحمن الرحیم
پوسترهای فیلم محمد رسول الله (ص) 3
برای بزرگنمایی بر روی تصویرها کلیک کنید.
