به نام خداوند یکتا، آرامبخش دل ها
انیمیشنهای شیطانی در کمین کودکان ایرانی
خبرگزاری فارس:
وقتی سینما خلق شد، شاید کمتر کسی فکر میکرد که روزی این جادو در قالبی کاملا انتزاعی، روایتگر صد در صدیِ تخیلات خالقان خود باشد. قالبی که نام انیمیشن را بر خود نهاد و مخاطب اولیه خود را کودکان انتخاب کرد. کودکانی که برای نخستین بار با انیمیشن به دنیای مدرن پای میگذارند.
از همان ابتدا به علت مخارج فراوان و منابع محدود، تولید انیمیشن همواره با محدودیتهای فراوانی مواجه بوده است اما در بین تمام کشورهای دنیا تنها یک کشور بوده است که با سرمایهگذاری مناسب چه در حوزه منابع مادی و چه در حوزه منابع انسانی، توانسته است صنعت انیمیشن را همپای سینمای خود پیش ببرد و بدین ترتیب خود را به عنوان قدرت بلامنازع انیمیشن دنیا معرفی کند، و آن کشور «آمریکا» بوده است. آمریکایی که سینما را مهمترین ابزار بسط تفکرات ایدئولوژیک خود قرار داده است و شاید بتوان گفت انیمیشن از نگاه سرمایهگذاران هالیوود اولین و مهمترین ابزار جذب مخاطبان خردسال جامعه جهانی به سمت تفکرات لیبرالیستی و مادیگرایانه و شیطانمدارانه نظام سلطه آمریکاست.
جدول زیر روایتگرِ تنها بخشی از سرمایه در گردش هالیوود در حوزه انیمیشن است. در ابتدای این جدول اسامی و بودجه تمام انیمیشنهای اکران شده در سال 2012 هالیوود آورده شده است و در ادامه بودجه و میزان فروشِ تعداد دیگری از انیمیشنهای تولید شده بین سالهای 2001 تا 2011 نوشته شده است. رقمهایی که حتی تصورشان برای سینمای بسیاری از کشورهای دنیا از جمله ایران غیرممکن است!
کسانی که تولیدات سینمایی آمریکا را از سالهای دور دنبال کردهاند، امری رایج را در بخش مهمی از سینمای هالیوود بالاخص در دو ژانر علمی ـ تخیلی و ترسناک حتما مشاهده کردهاند. امری که آن را «عادیسازی شیطان در نگاه مخاطب» نامیدهاند؛ شیطانهایی که گاه در قالب فیلم «پسر رزماری» و گاه در قالب فیلم «شبی که زندگی مرد» و گاه در قالب فیلم «دراکولا» و در پوستههایی ترسناک چون پسر شیطان، دراکولا، خونآشام، زامبی، گرگینه و ... خود را متجلی میساختند.
سینمای دهههای 60 و 70 و 80 آمریکا، این بازنمایی شیطان را در دو ژانر ترسناک و علمی ـ تخیلی خلاصه میکردند و کل رسالت رواج نگاه شیطانی را بر عهده این دو گونه میگذاشتند.
وقتی میرسیم به سالهای دهه 90 و بالاخص سالهای بعد از سال 2000، همزمان با پیشرفت تکنولوژی مشاهده میکنیم که عادیسازی شیطان در هالیوود، چارچوبهای گذشته خود را در هم میشکند و این بار در ظاهری کودکانه و معصومانه خود را جلوهگر میسازد تا جایی که انیمیشنها و فیلمهای طنز و کودکانه فراوانی ساخته میشود که شیطان و موجودات شیطانی را در نگاه معصوم کودکان عادی جلوه میدهد و نظام آفرینش را در باورهایشان معکوس جلوه میدهد، خدا را از عالم آفرینش حذف میکند و در این نظام تخیلی شیطان و موجودات شیطانی را جایگزین خدا جلوه میدهد.
در نوشته پیش رو میخواهیم مروری داشته باشیم به انیمیشنهای تولید شده در سال 2012 (که در جدول بالا اسامی آنها آمده است) و پس از تعریف داستان این انیمیشنها به آسیب شناسی دوبلاژ و توزیع این آثار در شبکه نمایش خانگیِ ایران خواهیم پرداخت.
ParaNorman (نورمنِ غیر طبیعی):
نورمن نوجوانی است که میتواند با موجودات نامرئی و عالم غیب رابطه برقرار کند و آنها را ببیند. به همین دلیل نورمن از طرف خانواده و دوستانش طرد شده و مورد تمسخر قرار میگیرد تا اینکه روح عموی نورمن به او خبر میدهد که یک جادوگر تعدادی از مردگان را برای حمله به دنیا فراخوانده و از اینجا به بعد نورمن برای نجات شهرشان از دست مردگان دست به کار میشود.
این انیمیشنِ ترسناک که نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین انیمیشن 2012 نیز شده بود در سبکِ استاپموشن ساخته شده و بودجهای حدود 60 میلیون دلار داشته است.
در این انیمیشن مردگان در ظاهر زامبی متجلی میشوند، در واقع مفهوم برزخ به طور کلی در این فیلم توسط زامبیها زیر سوال میرود. در واقع زامبی همان قالبی جلوه داده میشود که ارواح خبیث پس از مرگ در آن محصور میشوند.
از سوی دیگر در تمام فیلم مشاهده میشود که رخدادهای شیطانی و ترسناک برای نورمن بسیار ساده جلوه میکند و هیچ هراسی را در او بر نمیانگیزد گویی موجودات شیطانی در نگاه نورمن بسیار عادی هستند؛ اصولا این فیلم مفاهیم و موجودات شیطانی نظیر زامبی، جادوگر، ارواح خبیثه و ... را بسیار عادی جلوه میدهد.
پروانه نمایش ویدیوییِ این انیمیشن در تاریخ 29 بهمن 91 با عنوانِ به اشتباه ترجمه شده «سوپرنورمن» و به صاحب امتیازی شرکت «هنرنمای پارسیان» صادر شده است.
نکته جالب درباره مجوز این انیمیشن که در ابتدای DVD آن به نمایش درآمده این است که موضوع این انیمیشن برای «کودک و نوجوان» عنوان شده و به طور همزمان مخاطب این فیلم «مثبت 10» سال تخمین زده شده است! و جای پرسش جدی اینجاست که آیا افراد زیر 10 سال جزء کودکان حساب نمیشوند؟ چگونه میشود که یک فیلم ترسناک صرفا بخاطر اینکه در ژانر انیمیشن ساخته شده است به آسانی به دست کودکان ایرانی برسد؟
Frankenweenie (فرانک وینی):
پسرک داستان این انیمیشن، ویکتور، فقط یک دوست دارد: سگش «اسپارکی». یک روز وقتی اسپارکی به دنبال توپی به خیابان میرود تصادف کرده و کشته میشود.
پس از مرگ اسپارکی روزی معلم علوم ویکتور در کلاس در مورد قدرت رعد و برق برای زنده کردنِ مردگان صحبت میکند بنابراین ویکتور، اسپارکی را از زیر خاک بیرون کشیده، اجزاء او را به هم وصل کرده و وسیلهای را میسازد که میتواند قدرت رعد و برق را به یک بدن بیروح وارد کند. اسپارکی در شمایلی زامبیگونه دوباره زنده میشود؛ وقتی همکلاسیهای ویکتور از این موفقیت مطلع میشوند، سعی میکنند همین کار را با حیوانات مرده خودشان (موش، خرچنگ و لاک پشت) انجام دهند. به این شکل هر یک از این موجودات به موجودات ترسناک و خطرناکی تبدیل میشوند که شهر را با مخاطره مواجه میکنند.
این انیمیشن آخرین ساخته «تیم برتون» کارگردان عجیب و غریب آمریکایی است که نامزد دریافت اسکار بهترین انیمیشن 2012 هم شده بود. کسانی که با سینمای برتون آشنا باشند میتوانند به سادگی رد و پای شیطان و موجودات شیطانی را در تک تک آثار این کارگردان دنبال کنند؛ کارگردانی که پیش از این هم در انیمیشنهای ترسناکِ «کابوس قبل از کریسمس» و «عروس مرده» که مثل فرانکن وینی به سبک استاپموشن ساخته شده بودند گرایشات شیطانیِ خود را ابراز کرده بود.
انیمیشن برای آنکه به طور کامل به اثری ترسناک مبدل شود به صورت سیاه و سفید ساخته شده است، تمِ موسیقیِ فیلم، بسیار شبیه به آثار کلاسیک ترسناک مانند فرانکشتاین و دراکولاست.
فرانکشتاین، دراکولا، گودزیلا، زامبی و تعدادی موجود عجیب و غریب و بینام، تنها بخشی از موجودات ترسناک به تصویر کشیده شده در این فیلم هستند.
اصولا همه اجزاء این فیلم پر است از ارجاعات شیطانپرستانه و نمادهای شیطانیِ این ژانر مانندِ ماه، گربه، خفاش و... . با این اوصاف این انیمیشن با عنوان «مخترع منزوی» از اوایل تابستان 92 توسط شرکت تصویرگستر پاسارگاد در لیست شبکه نمایش خانگی قرار گرفت.
بیچاره والدینِ از همه جا بی خبرِ کودکان ایرانی که به سازوکارهای قانونیِ انتخاب این انیمیشنها برای دوبله و توزیع اعتماد میکنند و چنین آثار مخرب و ترسناکی را برای کودکان خود خریداری میکنند.
Hotel Transylvania (هتل ترانزیلوانیا):